நான்கு துருவங்களின் மகா சங்கமம்

சினிமா

தமிழ் திரையிசையின் நரம்புகளைத் தட்டியெழுப்பிய அந்தப் பொற்காலம் என்பது, நான்கு இமயங்களின் கூட்டுப் படையல் . சொல்லின் செல்வர் கண்ணதாசன், சுரங்களின் சக்கரவர்த்தி எம்.எஸ்.வி, கந்தர்வக் குரலோன் டி.எம்.எஸ், நடிப்புச் சூறாவளி சிவாஜி கணேசன் – இந்த நான்கு ஆளுமைகளும் மோதிக் கொண்டபோதுதான், தமிழ் மண்ணில் காலத்தால் அழியாத காவியங்கள் பிரசவித்தன.

1. ரத்தமும் சதையுமான அர்ப்பணிப்பு: "அந்த நாள் ஞாபகம்"
ஒரு கலைஞன் தான் பாடும் பாடலுக்கு எப்படி உயிர் கொடுக்க வேண்டும் என்பதற்கு "உயர்ந்த மனிதன்" ஒரு சாட்சி. ஸ்டுடியோவின் குளிரூட்டப்பட்ட அறையை ஒரு போர்க்களமாக மாற்றினார் டி.எம்.எஸ். திரையில் சிவாஜி ஓடி வந்து மூச்சிறைக்க வேண்டும் என்பதற்காக, நிஜமாகவே தியேட்டருக்குள் ஓடி, அந்த மூச்சின் தகிப்பை மைக்ரோபோனில் பதிவு செய்தார். உணர்ச்சிகளின் உக்கிரம் என்பது வெறும் நடிப்பல்ல, அது டி.எம்.எஸ்ஸின் நுரையீரலில் இருந்து புறப்பட்ட வேகம். அந்த மூச்சிறைப்புதான் இன்றும் நம் இதயத்துடிப்பை எகிற வைக்கிறது.

2. மரண ஓலம்: "யாருக்காக..."
வசந்த மாளிகையின் அந்தப் பாடல், ஒரு காதலனின் கதறல் மட்டுமல்ல; அது ஒரு ஆன்மாவின் மரண அவஸ்தை. "எக்கோ (Echo) வேண்டும்" என்று டி.எம்.எஸ் பிடிவாதம் பிடித்தது பணத்திற்காக அல்ல, அந்தப் பாடலின் வலியைப் பிரம்மாண்டப்படுத்த! "மரணமென்னும் தூது வந்தது" என்று அவர் வெண்கலக் குரலில் அலறியபோது, தியேட்டரில் இருந்த ரசிகர்களின் அடிவயிறு கலங்கியது. சிவாஜியின் முகத்தில் ஓடிய ஒவ்வொரு நரம்பின் துடிப்பும், டி.எம்.எஸ்ஸின் குரலோடு போட்டிப் போட்டுக்கொண்டு எமதர்மனை அழைத்தது போன்ற பிரமை இன்றும் தீரவில்லை.

3. வார்த்தைச் சவுக்கடி: "மன்னனின் கௌரவம்"
கண்ணதாசன் வார்த்தைகளில் சாட்டையைச் சுழற்றுவார் என்றால், டி.எம்.எஸ் அதை இடியாய் மாற்றுவார். "கண்ணா..." என்ற அந்த ஒற்றைச் சொல், பல டெசிபல்களைக் கடந்து நம் செவிப்பறைகளைத் தாக்கியது.
மறிக்கின்ற சேனையோ பிள்ளையின் வடிவிலே...
என்ற வரிகளில் இருந்த அந்த ஆணவமும், ஆற்றாமையும் டி.எம்.எஸ்ஸின் குரலில் அனலாய் தெறித்தன. இது வெறும் பாட்டல்ல, ஒரு மனிதனின் அகங்காரம் நொறுங்கும் சத்தம்.

4. அசுர வேகம்: "ஞான ஒளி"
எக்ஸ்பிரஸ் ரயிலை விட வேகமாகச் சொற்களைப் பாய்ச்சும் வித்தை டி.எம்.எஸ்ஸுக்குக் கைவந்த கலை. "தாய் மடியினில் மழலைகள் ஊமையோ" பாடலில், அவர் வசனம் பேசும்போது சிவாஜியே பேசுவது போன்ற ஒரு மாயத் தோற்றம் உருவாகும். சட்டென்று வேகம் குறைந்து, "மான்களும் சொந்தம் தேடுமே" என அவர் உருகும்போது, அந்த உணர்ச்சிக் குவியலில் ஒட்டுமொத்தத் திரையுலகமே மண்டியிட்டது. விஸ்வநாதனின் இசை அந்த வேகத்திற்குத் தீனி போட்டது.

5. மகா கலைஞர்களின் சங்கமம்
எம்.எஸ்.வி இசையமைக்க, கண்ணதாசன் தன் ரத்தத்தைத் தத்துவங்களாக வடிக்க, டி.எம்.எஸ் அதை விண்ணதிரப் பாட, இவை அனைத்தையும் தன் உடலசைவால் உலக மகா நடிப்பாக மாற்றினார் சிவாஜி. ஒரு பாடலில் இத்தனை ஆளுமைகளின் ஆவேசம் ஒன்று சேர்வது என்பது யுகத்திற்கு ஒரு முறை நடக்கும் அதிசயம்.
சிங்கப்பூர் படப்பிடிப்பில் இசைத்தட்டு இல்லாமலேயே, டி.எம்.எஸ்ஸின் குரலைத் தன் மனதில் ஓடவிட்டு, அதற்குத் துல்லியமாக வாயசைத்த சிவாஜியின் திறன், அந்த இருவருக்கும் இடையிலான ஆத்மார்த்தமான பந்தத்தைப் பறைசாற்றுகிறது.
அவர்கள் மறைந்தாலும், அவர்கள் உருவாக்கிய அந்த இசைப் பிரவாகம் இன்றும் இளமையோடு இருக்கிறது. டி.எம்.எஸ்ஸின் சிம்மக் குரலும், சிவாஜியின் சீற்றமும், விஸ்வநாதனின் மெட்டும், கவியரசின் சொல்லும் இணைந்த அந்தச் சரித்திரம், தமிழன் இருக்கும் வரை ஒரு தீராத தாகமாக நெஞ்சில் நிலைத்திருக்கும்!

செந்தில்வேல் சிவராஜ்